Ֆիլմը շատ հետքրքիր էր և ուսուցողական: Ֆիլմի մեջ ցույց են տրվում մի քանի կադրեր, որտեղ տրված խոսքերից հետո ջուրը փոխում է իր տեսքը։
Մարդը,անկախ իր տարիքից, 70-80% կազմված է ջրից։ Նա առանց ջրի օգտագործելու չի կարող դիմանալ։ Ինչպես մեզ հայնտնի է, ջուրը շարժվում է շրջանաձև ցիկլով։ Այսինքն՝ մենք այն օգտագործում ենք, որից հետո նա երկար ճանապարհ է անցնում և հասնում է մի կետի, որտեղ և ֆիլտրվում է։ Սակայն ինչքան էլ , որ նա չֆիլտրվի մեկ է ջրի մեջ պահպանվում են տարբեր “ինֆորմացիաներ, հիշողություններ” և հենց այդ պատճառով էլ նա որոշ չափ դառնում է վտանգավոր։
Քանի որ ջուրը մոլեկուլային մակարդակում փոխազդում է մոլեկուլների հետ, դա ստեղծում է ԴՆԹ-ի խխունջի կառուցվածքը։
Ինչպես նշում է ժամանակակից գիտությունը, յուրաքանչյուր մարդու մարմնի ջրային կառուցվածքը նույնական է նրա ծննդյան վայրի ջրի կառուցվածքին: Հետևաբար, մեր ներքին կապը ծննդավայրի հետ պահպանվում է ամբողջ կյանքի ընթացքում: Դա նշանակում է, որ հայրենիքի գաղափարը ոչ միայն բարձրացված և բանաստեղծական իմաստ ունի, այլև շատ յուրահատուկ ֆիզիկական բովանդակություն:
Ի՞նչ ազդեցություն կարող են ունենալ դրական և բացասական էմոցիաները ջրի կառուցվածքի և հատկությունների վրա:
Պրոֆեսոր Կորոտկովի լաբորատորիայում անցկացվեցին փորձեր։ Փորձեր ջրի վրա մարդկանց էմոցիաներով։ Սկզբում մարդկանց խնդրեցին արտահայտել բոլոր դրական էմոցիաները, որոնք որ կարող են (սիրո, հոգատարության, մեղմությամ)։ Ապա փոխեցին այդ փորձանոթը և դրեցին մյուսը։ Այս անգամ նրանց խնդրեցին արտահայտել բոլոր վատ էմոցիաները (վախ,ատելություն, ագրեսիա)։ Դրանից հետո նրանք անցան ջրերի պարունակությունը ստուգելուն։ Փորձը ցույց է տալիս, որ լավ էմոցիաները բարձրացնում են ջրի էներգետիկան և կայունացնում է ջուրը, իսկ վատ էմոցիան ընդհակառակը։