Նա գնում էր մի նոր ու անպատյան սեթառ ձեռքին, օձիքը բաց ու անփույթ: «Շահ»[2]-ի մզկիթի աստիճաններից շտապով ցած իջնելով՝ դժվարությամբ ճանապարհ էր հարթում մանրավաճառների շարքերի ու նրանց թարեքներին իրենց համար էլ անհայտ ինչ-որ բան փնտրող մարդկանց խմբերի միջով: Սեթառը սեղմել էր փորին ու մյուս ձեռքով դրա լարերն էր պահում, որ մեկնումեկի զգեստի կոճակին կամ բեռնակրի […]
Category: Գրականություն
Հայոց լեզու
1․Տրված արևմտահայերեն հատվածը փոխադրիր արևելահայերեն։ Մեր թաղը գյուղի ծայրամասերում եղած թաղամասերից մեկն է։ Այն փաթաթված փոքրիկ բլուրի երկու կողմերում։ Մայր փողոցումն անջատված տուներից այս ծուռումուռ վերելքը, իրար հենված պատերը թանձր պաշտպանության տակ ունի իր նկարագիրը, յուրահատուկ է իր գծերի մեջ։ Թաղը զուրկ չէ բոլոր այն տարից, որոնք գյուղին ամբողջությունը կսարքեին։ Ունի իր հարուստը, իր խելացին, […]
Ալբերտո Մորավիա | Երդում Պատմվածքի վերլուծություն
Ալբերտո Մորավիա | Երդում Պատմվածքի վերլուծություն՛ Փոքր պատմություն, որի մեջ մի ամբողջ կյանք է նկարագրվում։ Իհարկե սխալ էի Ջինետտայի պահվածքը, և երեսով տալը Ատիլիոյին։ Նա ակընկալում էր փոխհատուցում նրանից, իր արած քայլի համար։ Նա երդվեց չգնալ ծովափ, և չհագնել լողազգեստ, բայց դրժեց իր երդման կեսը։ Երկու տարբեր աղջիկների պատմությունը, ովքեր անծայրայիր տարբերվում էին միմիանցից նկարագրում […]
Վիլյամ Սարոյան ,,Փասիան որսացողը,, վերլուծություն
Վիլյամ Սարոյան ,,Փասիան որսացողը,, վերլուծություն Վիլիամ Սարոյանի բոլոր պատմվածքները իմ կարծիքով տարբերվում են իրենց բովանդակությամբ, և ավելի հոգեհարազատ են ինձ։ Փասիան որսացողը պատմվածքում շատ լավ նկարագրվում է ընտանեկան հարբաերությունները։ Չգիտեմ արդյո՞ք պետք էր պատանի երեխային ատրճանակ նվիրել։ Մանկությունը շատ բան կարող է փողել մեր կյանքում։ Մանկության ժամանակ մեր սխալները կարող են ուղղեկցել մեզ մեր ամբողջ […]
Եղիշե Չարենց բանաստեղծություն
Լուսմփոփի՜ պես աղջիկ ՝ Աստվածամոր աչքերով Լուսմփոփի՜ պես աղջիկ՝ աստվածամոր աչքերով, Թոքախտավոր, թափանցիկ, մարմինի՜ պես երազի, Կապու՜յտ աղջիկ, ակաթի ու կաթի պես հոգեթով, Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ․․․ Ես ի՞նչ անեմ, ի՞նչ անեմ, որ չմեռնի իմ հոգին, Որ չմարի իմ հոգին քո ակաթե աչքերում․ Ես ի՞նչ անեմ, որ մնա ծիածանը երեքգույն, Որ չցնդի, չմարի՜ իմ հոգու հեռուն․․․ […]
Հովհաննես Թումանյան
Հովհաննես Թադևոսի Թումանյան (փետրվարի 19, 1869, Դսեղ, Բորչալուի գավառ, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն – մարտի 23, 1923, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), հայ բանաստեղծ, արձակագիր, գրական, ազգային և հասարակական գործիչ։ Գրել է բանաստեղծություններ, պոեմներ, քառյակներ, բալլադներ, պատմվածքներ ու հեքիաթներ, ակնարկներ, քննադատական ու հրապարակախոսական հոդվածներ[5], կատարել է թարգմանություններ, մշակել է «Սասնա ծռեր» դյուցազնավեպի «Սասունցի Դավիթ» ճյուղը։ Համարվում է ամենայն հայոց մեծ բանաստեղծ[6]: Հովհաննես Թումանյանը ծնվել է 1869 թվականի փետրվարի 19-ին Լոռվա Դսեղ գյուղում[5]: 1877-1879 թվականներին Թումանյանը սովորել է Դսեղի ծխական […]
Իմ Տերյանը
Արդեն մեկ ամիս է, ինչ մենք գրականություն առարկայից անցնում ենք Տերյանի բանաստեղծություննը: Ի սկզբանե Տերյանը իմ սիրելի գրողներից մեկն է: Սովորելով նրա բանաստեղծությունները՝ ես ավելի մոտիկից ծանոթացա Տերյանի կյանքին, նրա ապրումներին, բանաստեղծական սիրո և այլ շատ հետաքրքիր զգացմունքներին: Կարդալով նրա ստեղծագործությունները՝ ես ավելի ու ավելի էի համոզվում, որ նրա բանաստեղծությունները գերազանցում են մեկը մյուսին: Ես […]
ՎԱՀԱՆ ՏԵՐՅԱՆ.ՈՍԿԻ ՀԵՔԻԱԹ
*** Չըգիտեմ՝ այս տխուր աշխարհում Ո՛րն է լավ, ո՛րը՝ վատ. Ես սիրում եմ աչքերըդ խոհուն Եվ խոսքերըդ վհատ… Ես սիրում եմ արտերը ոսկի Եվ դաշտերը պայծառ, Ես սիրում եմ խորհուրդն այն խոսքի, Որ չասիր ու անցար… Միայնակ՝ ես սիրում եմ նստել Երերուն լույսերում, Ես սիրում եմ երազ ու ստվեր.— Ես իմ սերն եմ սիրում…
Իրար նման տասնհինգ Ամանոր
Հնում Հայոց աշխարհը բաղկացած էր տասնհինգ փոքր աշխարհներից կամ նահանգներից՝ Բարձր Հայք, Ծոփաց կողմ կամ Չորրորդ Հայք, Աղձնիք, Տուրուբերան, Մոկք, Կորճայք, Պարսկահայք, Վասպուրական, Սյունիք, Արցախ, Փայտակարան, Ուտիք, Գուգարք, Տայք, Այրարատ: Երբ տասնհինգ նահանգները միաձույլ էին ու հայախոս, Ամանորը Հայաստան էր մտնում նույն գիշերը: Բոլոր տասնհինգ նահանգներում նավասարդյան տոնախմբություններն սկսվում էին միաժամանակ: Հայը հաց է դրել […]